Een voorgesprek voor een uitvaart
De telefoon gaat en aan de andere kant van de lijn klinkt een mannenstem: "Mijn vrouw is ernstig ziek en volgens de artsen heeft ze nog twee weken..... We zijn aan het nadenken over haar afscheid. Kunt u ons helpen"?
Na wat verhelderende vragen van mijn kant, maken we een afspraak bij hen thuis in het bijzijn van volwassen kinderen. Moeder is ernstig ziek en ligt in bed in de huiskamer in diepe slaap. Zij is niet meer in staat om deel te nemen aan het gesprek. Ze wordt op allerlei manieren ondersteund en met veel liefde verzorgd. De thuiszorg speelt een grote rol en de kinderen slapen bij toerbeurt beneden.
We besluiten om aan de keukentafel te gaan zitten.
Het wordt een 'open' gesprek, waarbij diverse wensen van het gezin benoemd worden. Uit het gesprek blijkt dat er al eerder over dit naderende afscheid gesproken en gedacht is. Er wordt met respect naar elkaar geluisterd en de familie is een beetje verrast door de vele opties die er zijn.
Er zijn bijzondere wensen met betrekking tot de locatie. Er is geen binding met een kerk en/of een geloofsgemeenschap. Er wordt een locatie genoemd, waaraan een bijzondere herinnering verbonden is. "Het zou geweldig zijn als het daar kon". Ook de plaats van begraven (geboorteplaats) ligt buiten de Noordoostpolder. Zelfs de invulling van de afscheidsbijeenkomst komt al op tafel. Woorden, beelden en muziek.
Ik ga naar huis met een lijstje met voorwerk. Is de locatie die genoemd is beschikbaar? Kunnen we daar terecht met het genoemde aantal genodigden? Is er technische ondersteuning (audia visio) nodig?
Ook zoek ik contact met de begraafplaatsbeheerder en vraag of er een reservering mogelijk is. We spreken af dat ik persoonlijk langs kom om de situatie te bekijken.
Mogelijkheden worden teruggekoppeld met de familie en definitieve afspraken worden vastgelegd.
Voordat ik de deur uitga, heb ik ook de situatie in huis bekeken met betrekking tot opbaren.
Drie dagen later word ik in de nacht gebeld met de melding van overlijden. Als ik bij hen kom, is er intens verdriet. We wachten op de drie zussen voor de laatste verzorging.
Het opbaren gaat volgens wens in huis voor de tuindeuren.
Steeds vaker komen we deze situaties tegen en merken we dat het voor de familie helpend is als er een voorgesprek is geweest. Dit dit bij een plotseling overlijden heel anders verloopt, zal duidelijk zijn.
Over een afscheid nadenken en voorbespreken kan altijd (ook al is er geen directe aanleiding voor). Ook dan kunt u altijd contact met ons opnemen.