Een mantelzorgster van goud

Hoe eenzaam kun je sterven als je oud bent en totaal geen familie of vrienden en kennissen hebt...
Het is haast niet voor te stellen, maar toch kwam ik het tegen.
Zo werd ik ingeschakeld bij een overlijden van een oude mevrouw in het verzorgingshuis.
Op aanraden van de verzorging die haar einde zagen naderen werd bewindvoering aangevraagd. Met instemming van mevrouw werden alle zakelijke beslommeringen overgenomen. Dit werd officieel vastgelegd en er werd in aanwezigheid van een mantelzorgster een voorgesprek geregeld met Corridor uitvaartverzorging. Dit gebeurde bijzonder zorgvuldig ondanks de ernstig kwetsbare situatie van mevrouw.
Na een kort voorgesprek konden zo ook nog wat laatste wensen omtrent haar afscheid worden vastgelegd.
De mantelzorgster in kwestie (een dorpsgenote) kwam al twee jaar dagelijks bij deze mevrouw langs.
Zij was het enige contact uit haar actieve leven in het dorp.
Zij was het die de contacten met "buiten" overeind hield.
Zie was het die meeging voor bezoeken aan huisarts en ziekenhuis.
Zij was het die haar meenam naar buiten toen het nog kon.
Zij was het die de kleine boodschappen voor haar deed.
Zij was het die met haar naar muziek luisterde en een luisterend oor bood.
Zij was het die vertelde van welke bloemen zij hield.
Zij was het die over haar leven kon vertellen.
Zij was het die samen met de verzorgende de kist sloot na het overlijden.
Zij was het die mevrouw uitgeleide deed uit het verzorgingshuis op de dag van de crematie.
Zij was het die samen met haar echtgenoot en een betrokken klusjesman en de verzorgster afscheid nam in het crematorium in Lelystad.

In een kleine aula, met zorgvuldig gekozen woorden en muziek hebben we samen afscheid genomen van een unieke vrouw, die haar leven lang op zoek was geweest naar haar bestaansrecht.

Een bijzonder moment voor deze mantelzorgster van "goud".