De functie van condoleren.
Als de afscheidsbijeenkomst voor een crematie of de begrafenis is afgelopen, wordt meestal de gelegenheid gegeven om de familie te condoleren omdat zij een dierbare zijn verloren. De naasten stellen zich op in een condoleance rij en de gasten worden uitgenodigd om hun meeleven en steun te betuigen.
Nu maken wij het bij Corridor steeds vaker mee dat de naaste familieleden liever niet "in zo'n stijf rijtje" willen gaan staan. Liever lopen ze gewoon rond tussen de gasten om zich te laten condoleren en ongedwongen na te praten over de overledene of de uitvaart.
Na alle spanning en emotie rond het afscheid is het ook heel goed te begrijpen dat er daarna behoefte is aan vrijheid en natuurlijk beslist iedere familie zelf hoe ze met ieder onderdeel van de uitvaart om willen gaan.
Maar om een goede keuze te kunnen maken tussen "wel of niet in een condoleance rij staan", zijn er wel een paar overwegingen van belang.
Ten eerste willen gasten op een uitvaart door hun persoonlijke aanwezigheid aan de nabestaanden tonen dat zij mee willen leven om troost te bieden en te helpen bij de rouwverwerking. Daarbij is een kort contact al voldoende door een steunbetuiging -gecondoleerd met het verlies van-, een handdruk of een omhelzing.
Ten tweede is de tijd van samenkomst heel bepalend. In de koffiekamer van een uitvaartcentrum is de standaardtijd 45 minuten. Per kwartier kan er tijd bijgehuurd worden. Als de samenkomst is gepland in een café of restaurant, dan wordt meestal geen zaalhuur berekend en kan de familie met hun gasten blijven zitten zolang ze willen.
En ten derde is de groepsgrootte van belang. Bij een kleine groep gasten van + 30 mensen en een klein aantal naasten, kan in korte tijd iedereen elkaar wel ontmoeten.
Bij een groot aantal gasten en een beperkte tijd is het echt aan te raden om toch een condoleance rij op te stellen. Het mag dan stijfjes aanvoelen, maar je geeft in korte tijd wel alle gasten de gelegenheid om alle naasten te condoleren. En als er daarna nog tijd over is, kan iedereen de vrijheid nemen om de eigen vrienden op te zoeken.